زیباترین قانون فیزیک
این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا
فعل تو کان زاید از جان و تنت
همچو فرزندی بگیرد دامنت
پس تو را هر غم که پیش آید ز درد
بر کسی تهمت منه، بر خویش گرد
«کارما»
قبل از هر چیزی باید زیباترین قانون فیزیک رو بگم.
قانونی که باعث شد سیصدسال اندیشه های نیوتون بر دنیا حکمفرما باشه و بعد با نظریه نسبیت انیشتین تکامل پیدا کرد.
قانون کارما یا قانون سوم نیوتن یا قانون علت و معلول.
«هرعملی را عکس العملی ست مساوی و در جهت مخالف.»
بنا به گفته نیوتن زمانی که عملی انجام میشه، عکس العمل با سرعت بینهایت بلا فاصله بعداز عمل اتفاق میفته. مثلا اگه ما توپی رو به سمت دیوار پرتاب کنیم بلافاصله بعد از برخورد، دیوار همون مقدار نیرو به توپ وارد میکنه و توپ در جهت مخالف برتاب میشه.
طبق نظریه های نیوتن همه اتفاقاتی که درجهان رخ میده قابل محاسبه ست و زمین رفتاری ماشین گونه داره که میشه با محاسبات، رفتار و روند انجام اتفاقات رو پیش بینی کرد. این روند ادامه یافت تا زمانی که انیشتین قانون نسبیت زمان رو کشف کرد و موجب موضع گیری همه دانشمندان دنیا شد(داستانش طولانیه).
با ادغام قانون سوم نیوتن و قانون نسبیت زمان، میشه نتیجه گرفت که زمان اتفاق افتادن عکس العمل اعمال نسبیه و مطلق نیست و خیلی اتفاقات ممکنه زمان انجام عکس العمل رو تغییر بده.
به قول قدیمیا 'تو نیکی می‌کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز.
تمام کارهایی که ما انجام میدیم چه نیک و چه بد،از این قانون پیروی میکنن. حتی نگاه ما به طبیعت، به جامعه، به نامحرم، به قرآن، به چهره ماه پدر و مادر و... حاوی انرژی مثبت یا منفیه که در دنیا تغییر ایجاد میکنه و در زمان خاص خودش عکس العملش به ما برمیگرده.
