من و باد صبا مسکین، دو سرگردان بی حاصل

فکر، روحیه می‌سازه و روحیه، فکر.

فکرای خوب روحیه خوب میسازن وفکرای بد روحیه ی بد. وقتی اولین فکر توی ذهن تشکیل میشه اگه این فکر رو مثبت فرض کنیم روحیه خوب اول رو می‌سازه و روحیه خوب اول فکر خوب دوم و فکر خوب دوم روحیه خوب دوم و این به صورت زنجیره ای از  افکار ادامه پیدا میکنه. در پایان روحیه ما شاد و عالی میشه و برعکس اگه این زنجیره با افکار منفی تشکیل بشه پس از مدتی ما با روحیه ای ضعیف و در دراز مدت با شخصی افسرده و ناامید روبرو میشیم. 

نکته قابل تأمل اینه که به صورت ارادی فقط کنترل اولین فکر دست ماست و اگه به موقع کنترل نشه این زنجیره به صورت غیر ارادی تشکیل و تکمیل میشه و مثل علف هرز در ناخودآگاه ما ریشه میکنه و بزرگتر و در تصمیم گیری های ما دخیل میشه. 

حضرت علی (ع) فرمودند:

مراقب افکارت باش که به گفتار تبدیل میشود

مراقب گفتارت باش که به رفتار تبدیل میشود

مراقب رفتارت باش که به عادت تبدیل میشود

مراقب عادتت باش که به شخصیت تبدیل میشود

مراقب شخصیتت باش که به سرنوشت تبدیل میشود

هر انسان معمولی به طور متوسط روزانه ۵٠ تا ۶٠ هزار رشته فکری متناسب با شغل و مشغله هاش توی ذهنش شکل میگیره. این رشته های افکار بوجود میان و محو میشن بعضی قدرت بیشتری دارن و توی ناخودآگاه بیشتر بهشون پرداخته میشه و آدم دنبالشون میکنه. خیلی از افکار هم بوجود میان و فوری ازبین میرن چون ما دنبالشون نمی‌کنیم. اگه چنددقیقه افکاری که به ذهنتون خطور میکنن رو بنویسید بهتر متوجه منظورم میشید.

یه تفاوت اساسی که آدمای سالم با دیوانه ها دارن اینه که دیوانه ها این افکار رو به زبون میارن ولی سالمها نه.

به نظرتون این فکر کردن غیر ارادی طبیعیه؟ نه! فکر کردن غیر ارادی یه بیماریه ولی چون همه گیر شده به عنوان بیماری تلقی نمیشه.

این تفکر غیر ارادی از کجا نشأت میگیره؟ همه افکار یا مربوط به گذشته اند یا آینده و علت بوجود اومدنشون هم چیزی نیست جز زندگی نکردن در لحظه حال. 

این جهان کوه است و فعل ما ندا

سوی ما آید نداها را صدا

فعل تو کان  زاید از جان و تنت

همچو فرزندی بگیرد دامنت

پس تو را هر غم که پیش آید ز درد 

بر کسی تهمت منه، بر خویش گرد

 «کارما» 

قبل از هر چیزی باید زیباترین قانون فیزیک رو بگم.

قانونی که باعث شد سیصدسال اندیشه های نیوتون بر دنیا حکمفرما باشه و بعد با نظریه نسبیت انیشتین تکامل پیدا کرد.

قانون کارما یا قانون سوم نیوتن یا قانون علت و معلول. 

 «هرعملی را عکس العملی ست مساوی و در جهت مخالف.»

بنا به گفته نیوتن زمانی که عملی انجام میشه، عکس العمل با سرعت بینهایت بلا فاصله بعداز عمل اتفاق میفته. مثلا اگه ما توپی رو به سمت دیوار پرتاب کنیم بلافاصله بعد از برخورد، دیوار همون مقدار نیرو به توپ وارد میکنه و توپ در جهت مخالف برتاب میشه.

طبق نظریه های نیوتن همه اتفاقاتی که درجهان  رخ میده قابل محاسبه ست و زمین رفتاری ماشین گونه داره که میشه با محاسبات، رفتار و روند انجام اتفاقات رو پیش بینی کرد. این روند ادامه یافت تا زمانی که انیشتین قانون نسبیت زمان رو کشف کرد و موجب موضع گیری همه دانشمندان دنیا شد(داستانش طولانیه).

با ادغام قانون سوم نیوتن و قانون نسبیت زمان، میشه نتیجه گرفت که زمان اتفاق افتادن عکس العمل اعمال نسبیه و مطلق نیست و خیلی اتفاقات ممکنه زمان انجام عکس العمل رو تغییر بده.

به قول قدیمیا 'تو نیکی می‌کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز.

تمام کارهایی که ما انجام میدیم چه نیک و چه بد،از این قانون پیروی میکنن. حتی نگاه ما به طبیعت، به جامعه، به نامحرم، به قرآن، به چهره ماه پدر و مادر و... حاوی انرژی مثبت یا منفیه که در دنیا تغییر ایجاد میکنه و در زمان خاص خودش عکس العملش به ما برمیگرده. 

    فیلم ترمیناتور ۲ از فیلمایی بود که زمان خودش ازش استقبال خیلی خوبی شد.

زمان اکران فیلم 

شرکت کوکا کولا میاد قراردادی با تهیه کننده می بنده که هر چند هزار فریم از فیلم یه فریم لوگوی کوکاکولا پخش بشه باتوجه به سرعت بسیار زیاد حرکت فریم ها حین پخش فیلم هیچ کس متوجه نمایش لوگو نمیشد اما در پایان فیلم در صد قابل توجهی از جمعیت اقدام به خرید نوشابه میکردن.

ممکنه براتون سوال باشه که یه مخاطب بدون این که تصویر رو با چشم ببینه و متوجهش بشه تحت تاثیر قرار گرفته؟

یا این که چی میشه که علی رغم نارضایتی درصد بالایی از مردم از وضیعت کشور که اکثریت هم مدعی میشن که پای صندوق رای نمیرن ولی در کمال ناباوری شرکت میکنن؟

میخوام از راه های برنامه ریزی ضمیر ناخودآگاه بنویسم.